Lieve Ellen, Martijn, Anne en Daan,
William blijft me bij als een héle vrolijke, speelse, enthousiaste jongen. We hebben hem mogen leren kennen als beste vriendje van onze zoon Benjamin. Samen kwamen ze vanuit de Steinerschool als 'nieuwkomertjes' toe in de grote lagere school; het GBST. Oh, wat hebben ze samen plezier gehad; geravot in de tuin, gevoetbald, gebouwd met kapla-of lego blokken, zotte bekken getrokken, samen geluncht (soms bij ons op woensdag, en bijna altijd bij jullie op maandag), het waren echte beste vrienden... zo mooi, zo kostbaar....
Wat voor mij heel bijzonder was aan William was zijn intrinsieke, oprechte vriendelijkheid en beleefdheid, heel speciaal voor een jongen van zijn leeftijd... ik hoor het hem nog zo zeggen; "bedankt dat ik bij jullie mocht komen spelen!" op het einde van een leuke namiddag bij ons thuis.
Ook later nog als ik William tegenkwam op straat of bij de Italiaan, stopte hij steeds even om gewoon, een babbeltje te slaan. Zo lief...
Ik herinner me ook nog die namiddag toen William bij ons thuis was en Sebastian al wat groter was (ongeveer 5jaar denk ik); William en Benjamin waren buiten in de tuin rugby aan het spelen en ik zag hoe William ervan genoot om 'kleine' Sebastian te betrekken bij het spel .... alsof hij voelde hoe het was om de jongste te zijn...
... de kleine prins die zoveel liefde kreeg en zoveel liefde uitstraalde ...
... de kers op de taart...
We zullen je missen William,
voor altijd....
liefs,
Tina