Zo'n heerlijk joch dat af en toe bij ons in de auto zat om van de hockeyclub terug naar Tervuren te rijden. Dat was in het begin best spannend, maar naarmate het vaker voorkwam, kreeg je praatjes. En je vertelde honderduit over je team, de training, de trainer, de school etc.
Vrolijke ogen, fijne lach, je zult zo gemist worden door je vrienden, je broer, je zus en je lieve ouders. Aan hen veel kracht toegewenst om dit onmetelijke verlies te verwerken.💔
Nynke & Athar.